Hoi lezer,

In onze nieuwsbrieven kiezen we bewust voor optimisme. Niet omdat we zeker weten dat het goed komt. Al helemaal niet om problemen te minimaliseren of enige afbreuk te doen aan de - brandende - urgentie. Wel omdat we geloven dat er nood is aan positieve verbeeldingskracht.

Deze editie loopt over van droombeelden en hoop. Stap met ons de tuin van Eden binnen. Plan alvast het feest dat we vieren wanneer we de Awesome Anthropocene Goals bereiken. Ontdek waarom je aandelen verscheuren een win-win-win kan zijn. En val terug op de kracht van verhalen. 

Op hoop van zege!

Lien & Jorn 🐞

PS. Woon je in Leuven? Jorn onderzoekt samen met Open Time Kenniscentrum en Leuven 2030 hoe Leuvenaars wonen verbeelden in een meer duurzame toekomst. Daarvoor willen we eerst te weten komen hoe Leuvenaars zich nu voelen bij klimaatbewuste woonkeuzes. Deel jouw gedachten in deze survey.

In Cornwall werd een kale krater omgetoverd tot florerende wereldtuin, Eden. De grootste serre - en het beste klaslokaal - ter wereld, herbergt 2 miljoen planten, een overdekt regenwoud en zonnebloemarchitectuur. Sir Tim Smit wilde een plek creëren die liet zien wat er mogelijk is als mensen met verbeelding de handen in elkaar slaan.

Wat begon als een lokaal experiment, groeide uit tot een levend, ademend model van verandering, The Eden Project. Met New Edens van Nieuw-Zeeland, tot China en Australië.

In 2015 lanceerden de Verenigde Naties de Sustainable Development Goals. Levensbelangrijke, universele doelen voor 2030, waarvan we het belang allemaal begrijpen. Toch worden we er maar matig enthousiast van.

Daarom lanceerde Futerra de Awesome Anthropocene Goals voor 2050. Deze doelen zijn provocerend, opzwepend en hoopvol van opzet. Misschien wekken ze in eerste instantie zelfs weerstand of ongeloof bij je op. Lien gelooft dat zulke Big Hairy Audacious Goals nodig zijn ons allen opnieuw met bruisende energie uit bed krijgen. Hoe maken we de dingen radicaal beter, niet alleen minder slecht?

Rebecca Solnit is het met ons eens: "Every crisis is in part a storytelling crisis." In deze long-read ontrafelt ze waarom het zo belangrijk is hoe we onze verhalen vertellen. We kunnen het slechte nieuws niet uitwissen, maar het goede nieuws negeren opent de weg naar onverschilligheid of wanhoop.

Wie Solnits unieke stem nog moet ontdekken, kunnen we Hope in the Dark ten stelligste aanraden. Als een fakkel in de duisternis, vindt ook De Correspondent.

De tweewekelijkse mail met hoopvolle toekomstperspectieven voor iedereen die werkt aan een duurzame en regeneratieve wereld. Artikels, beelden, boeken, podcasts en meer, zorgvuldig door ons geselecteerd.