Hartelijk dank!!!

De oorlog in Oekraïne woedt nog steeds en in de nasleep van de aardbeving is de nood in Syrië is onverminderd hoog. In deze Nieuwsbrief vindt u nieuws over de activiteiten in Oekraïne en Noord-Syrië.

Gelukkig komen de bijdragen voor de actie in Oekraïne en Syrië regelmatig binnen op de bankrekeningen van Doopsgezind Wereldwerk. Met die bijdragen stelt u ons aan de ene kant in staat om de activiteiten van de Europese doopsgezinde hulpwerkorganisaties (EMRO) in Oekraïne voort te zetten. Aan de andere kant kunnen ook de projecten van Mennonite Cental Comittee (MCC) in Syrië worden gesteund.

Doopsgezind Wereldwerk is dankbaar en erkentelijk voor al deze bijdragen.
Heel hartelijk dank!!!

Deze Nieuwsbrief

In deze Nieuwsbrief vindt u deze keer wat meer achtergrondnieuws over wat met de acties in Oekraïne en Syrië wordt gerealiseerd . Eén van de artikelen laat echter ook de beperkingen zien, want het verlies van dierbaren kan helaas niet ongedaan worden gemaakt.

Er geldt nog steeds:
De overname van artikelen is toegestaan en wordt zelfs aangemoedigd. Voor evt. vragen en/of opmerkingen kunt het beste per email contact opnemen met [email protected]

Regelmatig wordt vanuit Duitsland een bezoek gebracht aan de werkers van Multiply in Oekraïne.  Zo'n persoonlijke ontmoeting is belangrijk, omdat het de mogelijkheid biedt om meer dan alleen informatie uit te wisselen. Het is namelijk ook een kans om over ervaringen en vooral persoonlijke gevoelens te praten.

Zo vertelt onderstaande foto een verhaal.
Een verhaal waaruit blijkt dat goede bedoelingen van de werkers soms niet voldoende zijn om troost te brengen, laat staan vreugde of dankbaarheid. Iets dat in andere gevallen misschien vanzelfsprekend zou zijn.

In Kyiv is een jonge doopsgezinde gemeente met de naam ‘Little Ark’. Op verzoek van de gemeentelijke sociale dienst van de stad ondersteunt deze gemeente meer dan 170 kwetsbare gezinnen. In veel gezinnen vechten echtgenoten en/of zonen mee in de oorlog. Velen van hen zijn inmiddels gesneuveld tijdens de gevechtshandelingen.

Leden van deze gemeente waren op bezoek bij een gezin waarvan de vader onlangs was omgekomen. Hij was eerst als vermist opgegeven, maar weken  later werd zijn lichaam zwaar verminkt in een rivier gevonden. Het brengen van tassen met hulpgoederen en onze steun is het beste wat we kunnen bieden. Daarbij ontbreekt het deze werkers regelmatig aan woorden van troost en geruststelling. Men voelt dat alles wat wordt gezegd te kort schiet, clichématig klinkt of gekunsteld is. In de betraande, lege ogen van de familieleden lees je de niet uitgesproken vraag: ‘Hoe komt het dat jij nog leeft en ons geschenken komt brengen, terwijl degene die wij liefhebben en nodig hebben is omgekomen in deze oorlog?’

Er worden geen beschuldigingen geuit, maar door deze niet uitgesproken pijn voelen deze werkers zich hulpeloos en vaak zelfs schuldig. Bidt alstublieft voor kracht en wijsheid, voor medeleven en geloof, zodat zij Gods handen, voeten kunnen zijn, maar ook woorden van troost vinden in deze volstrekt zinloze en wrede oorlog.

Op zaterdag 25 maart zijn weer extra dikke comforters vanuit het noorden en westen van Nederland in Zwolle verzameld. De meeste van deze comforters zijn eerst per 2 gebundeld en vervolgens in plastic zakken gedaan, zodat ze schoon blijven tijdens het transport naar Oekraïne.

Op zondag 26 maart werd in Zwolle na de kerkdienst nog de laatste hand gelegd aan een comforter en diezelfde avond zijn in totaal 91 comforters in de camperbus van Karin Janze en Aart Hoogcarspel geladen. De volgende ochtend vertrokken zij richting Duitsland, maar onderweg werden in Enschede nog 8 comforters opgehaald van de ‘Lumen Lappen Ladies’. Hiermee kwam het totaal aantal comforters op 99 stuks. Een prachtig resultaat en dat ook nog in een relatief korte periode na de vorige zending in januari.

Uiteindelijk zijn de comforters in Duitsland afgeleverd bij Multiply. Vandaar worden ze verder getransporteerd naar Oekraïne, al moeten daarvoor eerst de juiste transportvergunningen worden verkregen. Tijdens het verblijf in Lemgo werden Aart en Karin gastvrij ontvangen door Johann en Hedi Matthies met hun Oekraïense pleegdochter.

Hopelijk brengen ook deze comforters weer troost en warmte.
‘Het is mooi om zo een schakel te kunnen zijn tussen Nederland en Oekraïne’, aldus Karin en Aart.

Hopelijk is dit niet lang meer nodig..........

Aldus een verslag van Karin Janze en Aart Hoogcarspel

Een artikel van Emily Loewen voor Mennonite Central Committee.

Inleiding
Zowel het hulpwerk van de Europese Doopsgezinde hulpwerkorganisaties (EMRO) als dat van Mennonite Central Committee (MCC) verloopt via de doopsgezinde broederschap in Oekraïne. Deze partner beschikt in Oekraïne over een lokaal netwerk, wat ervoor zorgt dat de hulp op de juiste plek terecht komt. Er vindt regelmatig overleg plaats tussen EMRO en MCC.  Het onderstaande artikel is van de hand van Emily Loewen van MCC.

De situatie was voor Rostik heel herkenbaar. Hij was op bezoek bij een moeder, die haar kinderen alleen opvoedde. Dit gezin had extra steun nodig om rond te kunnen komen. De moeder van Rostik heeft hem en zijn vijf broers en zussen destijds ook alleen opgevoed, zonder enige bron van inkomsten.

Als vrijwilliger van de Association of Mennonite Brethren Churches in Ukraine (AMBCU) bezocht hij dit gezin om hen de broodnodige hulpgoederen te brengen, zoals een hulppakket en een houtkachel. Dit gezin met vier kinderen woonde in een dorp in de buurt van Uzhhorod in het westen van Oekraïne. Het was nog winter en in het huis was geen stromend water of elektriciteit. Ze kregen wel wat steun van de Oekraïense regering, maar dat was lang niet genoeg.

Rostik herinnerde zich dat zijn moeder toentertijd ook wat steun kreeg van de staat. Dat was ook al niet genoeg voor het gezin, maar toen kwam de kerk in actie:
‘Ik ging naar de kerk en de kerk steunde mij. Dat veranderde mijn leven drastisch. Ik herinner me hoe de kerk op dat moment mijn leven beïnvloedde. Nu kom ik gezinnen in nood tegen en als ik even de kans krijg om iets te delen met hen, dan wil ik dat ook doen.’

De AMBCU is een samenwerkingsverband van een aantal Mennonite Brethren-kerken in Oekraïne. Gezamenlijk bieden zij hulp aan mensen waarvan het leven is ontwricht door de oorlog. De coördinator van de AMBCU is Roman en hij ziet dat er voor de kerk een duidelijke rol is weggelegd. Er is de militaire frontlinie en daarover horen we regelmatig in het nieuws. Kerken werken als het ware langs een eigen frontlinie. Daar verlenen zij hulp en zorg aan mensen die ontheemd zijn of gewond zijn geraakt door de oorlog. ‘In ons werkgebied zijn gewonde soldaten, gewonde burgers en mensen die gevlucht zijn’, aldus Roman, ‘dit front of werkgebied zal blijven bestaan, ook nadat de oorlog is afgelopen’.

Iedere maand verstrekt AMBCU aan meer dan 200 gezinnen voedselpakketten. Er worden comforters en hygiëneartikelen uitgedeeld, maar ook het bekende ingeblikte vlees van MCC. Verder is men begonnen met het verstrekken van psychologische hulp aan ontheemde kinderen, zoals paardentherapie en massage.

Op de bovenstaande foto ziet u Ihor en Natalia. Voordat zij met hun familie naar het westen van Oekraïne vluchtten, woonden zij in Mykolaiv, Eerst dacht men daar veilig te zijn, maar toen de bombardementen te hevig werden, besloten ze te vertrekken. Nu zijn ze afhankelijk van de voedselpakketten van AMBCU. Deze voedselpakketten hebben voor het gezin van Ihor en Natalia en andere gezinnen een groot verschil gemaakt.

Galina is een andere vrouw in het opvangcentrum. Zij geeft aan dat de voedselpakketten haar in staat stellen om te overleven. Ze is  vooral blij om te weten dat ze niet zijn vergeten. ‘We zijn dankbaar voor alle vrijwilligers, gelovige mensen uit alle landen, die niet onverschillig blijven ten aanzien van het leed in Oekraïne. Mensen die ons helpen met wat ze kunnen: medicijnen, voedsel en kleding. Of gewoon met een woord of een gebed. Bid voor ons, bid voor Oekraïne en bidt dat de oorlog eindigt’, zegt ze.

Dit werk is voor AMBCU niet nieuw. Na de Russische invasie van de Krim in 2014 is men begonnen met het verlenen van noodhulp. Coördinator Roman van de AMBCU verleende jarenlang hulp aan ontheemde anderen. Toen de militaire invasie vorig jaar echter escaleerde, ontving hij plotseling hulp.  Hij moest met zijn gezin uit Zaporizhzhia vluchtten en onderweg kregen ze steun van mensen uit verschillende kerken. Dit deed hem beseffen hoe belangrijk de impact die de kerk kan zijn.
‘Opeens was ik geen gever van hulp meer, maar een ontvanger’, aldus Roman. ‘Door die ervaring kwamis het besef dat de kerk niet een of ander lokaal gebouw is waar je elke zondag naartoe gaat. Het is veel meer. dan dat. Ik geloof dat dit onze taak is: licht te zijn voor de wereld. Dit is de enige manier om er niet onderdoor te gaan en het is de enige manier om ons geloof te versterken.’

*Alle namen zijn om veiligheidsredenen afgekort of ingehouden.

Doopsgezind Wereldwerk heeft enorme waardering en bewondering voor de inzet van al die mensen die comforters maken. ‘We zijn werkelijk onder de indruk!’

Misschien vraagt u zich ook af hoe het verder zal gaan met de comforters. In het komende overleg met onze EMRO-partners willen we het onderstaande voorstel bespreken.

Najaar 2023: Oekraïne
Tot en met de zomer van dit jaar zijn voor de volgende winter extra dikke comforters nodig ten behoeve van de mensen in Oekraïne. Deze worden in diverse landen gemaakt en naar Duitsland getransporteerd. Voor Nederland is dit transport inmiddels twee keer verzorgd door Karin Janze en Aart Hoogcarspel. Hopelijk kan voor het invallen van de winter weer een transport plaatsvinden.

Najaar 2024 Syrië/Jordanië
Daarna zou het heel mooi zijn als er in het najaar van 2024 weer een container met comforters en andere hulpgoederen kan worden gevuld. In overleg met de medewerkers van Mennonite Central Committee (MCC) moet worden bepaald welke hulpgoederen het meest nodig zijn voor de Syrische vluchtelingen, die in Jordanië verblijven.

Voorjaar 2026 MERK 
In 2026 is er weer een bijeenkomst van Europese doopsgezinden (MERK), die deze keer door Nederland wordt georganiseerd. In overleg met de Europese hulpwerkpartners moet dan worden bepaald welk type comforters nodig is en welke hulpgoederen en wat deze keer de bestemming zal zijn.

We houden u op de hoogte.

Zoals u waarschijnlijk al weet, ondersteunt Doopsgezind Wereldwerk de projecten van Mennonite Central Committee (MCC) in het aardbevingsgebied in Syrië. Inmiddels is in Nederland ruim € 20.000 binnengekomen voor deze projecten. Misschien vraagt u zich wel eens af wat er door MCC met dit geld wordt gedaan. Onderstaand een korte opsomming.

Via kerkelijke en maatschappelijke partnerorganisaties in Syrië doet MCC o.a.: 

• Verstrekken van kant-en-klaar voedsel/maaltijden, hygiëneartikelen en luiers voor baby's voor ongeveer 4.000 personen in en rond Aleppo. 
• Verstrekken van noodvoedsel in (provisorische) opvangcentra, vaak is dit vergezeld van hygiëne artikelen, drinkwater, dekens en matrassen, maar ook trauma begeleiding. 
• Steun voor de verwarming van de diverse provisorische opvangcentra.
  

• Inmiddels worden momenteel plannen gemaakt voor de voedselvoorziening op langere termijn in Aleppo, Latakia en Tartous. 
• Verder steunt MCC de acties die het opheffen van sancties beogen. Daartoe heeft MCC samen met 15 andere landelijke religieuze organisaties uit de Verenigde Staten op 17 februari jl. een verklaring gepubliceerd waarin de V.S. wordt opgeroepen de sancties tegen Syrië op te heffen en de humanitaire hulp na de aardbeving te versnellen.   Hirover is in de vorige Nieuwsbrief al bericht. 

Op de facebook-pagina van Doopsgezind Wereldwerk vindt u regelmatig nieuwe berichten over acties en projecten, maar ook andere informatie.  
Klik daarvoor op de onderstaande link:.